Ati Ampela Bumbu Bau
Ieu mah
pangalaman anu kaalaman ku babaturan. Didongéngkeun deui téh lain nguar-nguar
kakurangan sobat téa. Puguh mah sono da geus taunan henteu panggih. Harita téh
kuring masih gawé di rumah sakit, sarua papada gawe jadi perawat. Si Teteh,
kitu wé urang sebutna sobat kuring téh, kabeneran saruangan jeung kuring.
Meureun si Teteh téh tara masak, da kungsi paréa-réa omong jeung kuring
ngeunaan masakan.
Mimitina mah
basa rék makan siang, kuring arék ka kantin, biasana lamun aya anu ka kantin
téh anu lain sok naritip.
“Baradé pesen
naon yeuh... pesen... pesen... abdi badé ka kantin,” ceuk kuring.
“Abdi mah
masakan Padang wé, biasa rendang pleus daun sampeu,” ceuk Iis. Anu lain ogé
atuh langsung paresen, dituliskeun ku kuring da sieun kaweur diinget-inget
wungkul mah. Bu Dian pesen gudeg ayam, Néng Ana pesen pingping hayam sareng
sayur asem, Yanti pesen kikil.
“Tétéh mah rames
wé,” ceuk si Tétéh, sobat anu rék didongéngkeun téa, basa kuring ngadeukeutan.
“Naon réncangna,
Téh?”
“Samikeun wé
sareng Lina, ngarah apét.”
“Okey pami kitu
mah, abdi mah hoyong ati ampela,” ceuk kuring bari ngaléos. Acan ogé nepi kana
panto, si Tétéh ngudag.
“Naon, Lin? Lina
badé mésér naon?”
“Ati ampela bungbu
kécap.”
“Iiiyy...,” Si
Tétéh ngabirigidig. “Alim ah, Tétéh teu cios sami. Ati ampela mah gila, barau
teu ical-ical.”
Kuring manyun. Pok
wé, “Êta téh karesep abdi, Téh, mani nyebat barau.”
Si
Tétéh seuri. “Punten nya, Tétéh mah sareng hayam goréng wé dadana.”
Bari ka kantin
téh kuring ngahuleng. Ari kana ati ampela nyebut barau, ari kana hayam goréng
henteu. Panasaran, sanggeus makan siang téh ditanyakeun deui ka si Tétéh, naha
nyebut barau kana ati ampela ari kana daging hayamna mah henteu.
“Ieu mah
pangalaman Tétéh, kantos masak ati ampela,” ceuk si Tétéh ngadongéngkeun
rusiahna. “Bungbuna kumplit, mantap lah bungbuna mah, ati ampelana tos
diberesihan. Tah saatos asakna, mani bau, komo basa ampelana dikeureut mah...
ah tungtungna mah dipiceun wé.”
“Ke...
ke... ari Tétéh masak ati ampela henteu dibeset heula?”
“Naha
dibesét naonna? Siga kana lauk waé.”
“Dibesét
ampelana, margi di lebet ampela téh ee hayam, iiiyyy...,” kuring gé jadi
ngabirigidig ngabayangkeun bauna. “Berarti pami teu dibesét heula Tétéh masak
ati ampela pleus ee hayam.”
Si Tétéh ngabirigidig. Tapi terusna mah kuring jeung
si Tétéh sareuri. Komo basa dicaritakeun ka batur saruangan mah, teu aya anu
henteu ngabarakatak bari ngabirigidig. @@@
PPM TAMU ku Lina Herlina
Mangle no 2457, 2-8 Januari 2014
0 Response to "Ati Ampela Bumbu Bau"
Posting Komentar